Testprocedures
Over de afgelopen jaren zijn er verschillende wetenschappelijke tests uitgevoerd met amandelolie, spirulina-algen, rozenwater, drinkwater, olijfolie, granen, honing, fruit en andere stoffen om te kijken welke beschermende eigenschappen violet glas biedt. Een paar voorbeelden staan hieronder:
Honing
Sinds 2008 voert Miron violet glas AG samen met verschillende bijenhouders uit Duitsland verschillende tests uit om de kwaliteit te analyseren van honing die in violet glas bewaard wordt. Het belangrijkste aandachtspunt was het analy seren van het aroma van de honing en actieve ingrediënt dat de groei van zaadjes verhindert. Een duidelijke conclusie is dat de honing die in violet glas bewaard wordt zijn bestanddelen niet afbreekt, maar zelfs de smaak, geur, kleur, structuur en enzymen duidelijk beter behoudt dan in welke andere tot nu toe gebruikte verpakking dan ook.
Bewaartest met bieslook
Gecoat, blank, groen en bruin glas laten het licht in het zichtbare spectrum door en bieden te weinig bescherming tegen afbraak die door licht veroorzaakt wordt. Bij wijze van experiment zijn verschillende kruiden en specerijen 3 maanden lang in verschillende types glas (blank, bruin en violet) bewaard en binnen bewaard of een aantal uren per dag aan de zon blootgesteld.
Na twee maanden is de zichtbare kwaliteitsverandering geregistreerd met foto’s en het verschil in geur bepaald in een blinde test met vrijwilligers. De afbeelding laat duidelijk zien dat de bieslookmonsters die zijn blootgesteld aan de zon zijn verbleekt in bruin en blank glas. Zoals te zien op deze foto is het monster dat in violet glas bewaard is niet van kleur veranderd. De geur van de bieslook die in violet glas bewaard was bleek ook duidelijk sterker en verser.
Bewaartest met tomaten
Ten einde de kwaliteitsbescherming van voedsel dat in violet glas bewaard wordt beter te bewijzen is een microbiologisch experiment uigevoerd met cherrytomaatjes.
Gedurende deze test zijn cherrytomaatjes 7 maanden lang in blank en violet glas bewaard op kamertemperatuur op een plek waar het zonlicht ze kon bereiken. Het resultaat is gefotografeerd na 7 maanden. De microbiologische veranderingen in het tomaatje dat in blank glas bewaard is zijn duidelijk te zien. Het tomaatje dat in violet glas bewaard is laat echter geen kleurverlies zien en toont geen tekenen van uitdroging.
Waterkristallen
De grondlegger van waterkristal-fotografie is Masuru Emoto, die op 22 juli 1943 in Yokohama (Japan) geboren werd. Toen hij zich er bewust van werd dat geen twee sneeuwkristallen gelijk zijn, kwam hij op het idee om door middel van bevroren waterdruppels en het fotograferen daarvan de kwaliteit van water te onderzoeken. Hij gaf een jonge onderzoeker de opdracht deze stelling te bewijzen met hulp van een krachtige microscoop. Sindsdien zijn zijn kristalfoto’s de hele wereld over gegaan.
Naar zijn ervaringen heeft water een geheugen en reageert het op behandeling. Bronwater laat mooie harmonische en filigraan zeshoeken zien, terwijl in water uit de benedenloop van rivieren nauwelijks kristallen ontstaan. In zijn werken wijst hij erop dat de beeldspraak van water divers is. De uit het onderzoek verkregen beelden, vormen en verschijningen zijn niet te reproduceren, zoals ook de natuur zichzelf nooit herhaalt. Conclusies over de chemische, biologische en fysische eigenschappen kunnen met deze methode niet getrokken worden, maar toch is hij van mening dat de waterkristalfoto’s iets vertellen over informatie en energetische inhoud.
Voor de test met violet glas werd water in drie verschillende apothekersflessen van blank, bruin en violet glas gedaan. Er werd een korte bewaarperiode van 7 dagen en een middellange bewaartijd van 74 dagen aangehouden. We wijzen er nog een keer op dat de beeldspraak van water multidimensionaal is en dat er geen wetenschappelijke conclusies uit getrokken kunnen worden.
Van links naar rechts: 7 (bovenste rij) en 74 (onderste rij) dagen in violet glas, bruin glas en blank glas
Bron: website Miron. Overgenomen en vertaald met toestemming. Vertaling: Just Flow